"Πόθεν Έσχες", που λέει ο λόγος...

Πριν λίγο βγήκαν στη δημοσιότητα οι δηλώσεις «πόθεν έσχες» των πολιτικών για το έτος 2006.
Όπως προκύπτει:
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας δηλώνει εισόδημα 283.694,79 ευρώ και η σύζυγος του 32.528,96 ευρώ.
Ο Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής δηλώνει συνολικό εισόδημα 121.058,98 ευρώ.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Γιώργος Παπανδρέου και η σύζυγος του δηλώνουν συνολικό εισόδημα 125.668,63 ευρώ.
Η γενική γραμματέας του ΚΚΕ κα Αλέκα Παπαρήγα δηλώνει εισόδημα 10.398,86 ευρώ και βουλευτική αποζημίωση 83.266, 50 ευρώ.
Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέκος Αλαβάνος μαζί με τη σύζυγο του, δηλώνουν συνολικά 179.784,26 ευρώ, ενώ η βουλευτική του αποζημίωση φθάνει τα 93.266,50.
Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ κ. Γιώργος Καρατζαφέρης δηλώνει συνολικό εισόδημα 92.733,06 ευρώ.
Για περισσότερα, σας συστήνω να ανατρέξετε στις ειδησεογραφικές ιστοσελίδες, ή να αγοράσετε (αύριο) καμμία εφημερίδα. Βέβαια, απόψε θα έχουμε τα «τηλεπαράθυρα» και έχουν να ακουστούν πολλά...

Άλλο Γκρούεφσκι κι άλλο «κιπούνζι»

Τι διαβάζω; Ότι ακόμη δεν πρόλαβε να ανακαλυφθεί ο σπάνιος πίθηκος «κιπούνζι» (φωτογραφία) της Τανζανίας και κινδυνεύει να εξαφανιστεί! Ο μοναδικός «κιπούνζι» (Rungwecebus kipunji), εντοπίστηκε το 2006 στα απομονωμένα Νότια Υψίπεδα και τα όρη Ουντζούνγκουα της Τανζανίας και οι βιολόγοι εκφράζουν την ανησυχία τους ότι ο πίθηκος πάει για εξαφάνιση. Όχι, ο «κιπούνζι» ουδεμία σχέση και ομοιότητα έχει με τον κ. Γκρούεφσκι – καθώς ο πρώτος δεν δρα με θράσος χιλίων πιθήκων!

Ξαφνικά, γίναμε… παχύσαρκοι!

Έρευνα που έγινε από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FΑΟ) «θέλει» 3 στους 4 Έλληνες να είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Δεν ξέρω με τι δεδομένα έγινε η εν λόγω έρευνα, αλλά δεν νομίζω να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, διότι μπορεί κάποιοι να «κατάπιαν» εκατομμύρια από τη Siemens ή από άλλες πηγές «λαδώματος», κάποιοι άλλοι να «τρώνε με δέκα μασέλες», αλλά οι περισσότεροι σφίγγουμε συνεχώς το ζωνάρι. Πλάκα-πλάκα, κάτι τέτοιες έρευνες μας σπάνε τα νεύρα!

Η Γεωργία Γενεράλη πέρασε στην ιστορία...

Μία μεγάλη Ελληνίδα έκλεισε τα μάτια της προχθές, αφήνοντας πίσω της μία τεράστια προσφορά για τον Ελληνισμό των Ηνωμένων Πολιτειών. Πρόκειται για την Γεωργία Γενεράλη, από τη Φιλαδέλφεια, που επί 60 χρόνια λειτουργούσε Ελληνική Εστία και παρείχε κάθε πληροφορία και διευκόλυνση σε όσους ομογενείς ήθελαν να εγκατασταθούν στην Αμερική.

Το Ομογενειακό Πρακτορείο Ειδήσεων Ελλάδος του συναδέλφου κ. Ηλία Ηλιόπουλου, μεταδίδει:

Το σπίτι της, 249 South 10th Street Philadelphia Pennsylvania, ήταν το καθημερινά ανοικτό, μέρα και νύχτα, Εντευκτήριο του Ελληνισμού. Πολλές εκατοντάδες Ελληνοπαίδων φιλοξενήθηκαν στο σπίτι της, σπούδασαν σε πανεπιστήμια, πάρα πολλοί Έλληνες πολιτικοί, ηθοποιοί και τραγουδιστές, μεμονωμένα και ομαδικά, έφαγαν, ήπιαν, τραγούδησαν και κοιμήθηκαν στο τριώροφο διατηρητέο της. Παιδιά που πήδηξαν παράνομα από ελληνικά καράβια στο κοντινό λιμάνι του Ντελαγουέρ, βρήκαν μητρική αγάπη κοντά της μέχρι κάπου να τους βρει μια δουλειά. Όσοι δεν την ξέχασαν έκλαψαν προχθές οι ίδιοι και τα παιδιά τους στην κηδεία της. Σε συνεργασία με την Εκκλησία, του Αγίου Γεωργίου και τους ιερείς, τις τοπικές Αρχές, τα προξενεία, μεγάλες επιχειρήσεις και εταιρείες, τους εξασφάλιζε πρόσκληση, εργασία και νόμιμη διαμονή. Γεννημένη στην Αμερική, το 1923, από γονείς κρητικούς, από τα Χανιά, παντρεύτηκε τον Σάββα Γενεράλη. Που κι αυτός Κρητικός, πήγε μαζί με τον Αλέξη Μινωτή στην Αμερική για σπουδές Θεάτρου, μετά τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο. Ο Γενεράλης, υπήρξε ο πρώτος εκφωνητής του ελληνικού ραδιοφωνικού σταθμού Αθηνών. Ίδρυσαν Σάββας και Γεωργία, μαζί εκεί ελληνικό και αμερικανικό τυπογραφείο, (το προσφέρουν τα παιδιά τους σε όποιον ενδιαφέρεται τηλ. 001 215 6276222), Ελληνική ραδιοφωνική Εκπομπή, (από εκεί ξεκίνησε και ο υπογράφων, Ηλίας Ηλιόπουλος, Ιδρυτής - Ιδιοκτήτης - Διευθυντής του Ομογενειακού Πρακτορείου Ειδήσεων Ελλάδος και οφείλω ευγνωμοσύνη) η περίφημη GREEK SOUND που ένωνε τους Έλληνες της περιοχής, μετέδιδε τοπικές και ειδήσεις και μουσική, από την Ελλάδα. Η Γεωργία Γενεράλη ήταν η καταφυγή τους, η συμβουλάτοράς τους, η συμβολαιογράφος τους, η μεσίτριά τους για ό,τι τους απασχολούσε, η επίσημη διερμηνεύς και μεταφράστρια της Πολιτείας σε υποθέσεις με Έλληνες. Η γυναίκα η που αφιέρωσε τη ζωή της στον Ελληνισμό. Αγωνίστηκε για το Κυπριακό, έστελνε ποικιλοτρόπως οικονομική βοήθεια στην Ελλάδα, εξέπεμπε πυγμή και επιβλητικότητα, γοητεία και αγάπη. Άφησε πίσω της δυο άξια παιδιά, που τους κληροδότησε τα ίδια ιδανικά, και συνεχίζουν το έργο της, τη Μαρία, διακεκριμένη καθηγήτρια και τον Αλέξανδρο, σπουδαίο γλύπτη και κατασκευαστή κτηρίων και τρία εγγόνια, το ένα απόφοιτος του Χάρβαρντ.

Ου δ’ όλβος βέβαιος, αλλ’ εφήμερος...

Αλλοτινές στιγμές όλβου και δόξας έζησε η Επίδαυρος χθες Παρασκευή – πρώτη ημέρα της «διδασκαλίας» των «Φοινισσών» του Ευριπίδη από το «Αμφι-Θέατρο» του Σπύρου Ευαγγελάτου, με Ιοκάστη την Αντιγόνη Βαλάκου και Οιδίποδα τον Πέτρο Φυσσούν. Ένα ανέβασμα μοναδικό, που ικανοποιεί και τον πλέον απαιτητικό θεατή. Δεν ήταν καθόλου τυχαίο ότι τα χειροκροτήματα και «μπράβο», προς όλους τους συντελεστές διήρκησαν 9 λεπτά! Από πλευράς αριθμού θεατών, το αρχαίο θέατρο ήταν τόσο κατάμεστο – όσο το επέτρεψε η διοίκηση του Φεστιβάλ...
Αρκετά χρόνια είχαν να «δουν» τα Επιδαύρεια τέτοια παρουσίαση τραγωδίας. Η μετάφραση του Κ.Χ. Μύρη, αποτελεί ένα εύπεπτο κείμενο χωρίς να προδίδει τον λόγο του Ευριπίδη, η σκηνοθεσία του Σπύρου Ευαγγελάτου είναι αριστοτεχνική και η απίθανη μουσική του Θάνου Μικρούτσικου, «παντρεμένη» με τη μουσική διδασκαλία του Γιάννη Αθανασόπουλου και τις θαυμάσιες φωνές του 12μελούς Χορού, θα μπορούσε να πει κανείς ότι προσπαθεί να δώσει στην τραγωδία μιά γεύση μιούζικαλ – κάτι βέβαια που αποφεύγεται. Τα δε κοστούμια και σκηνικά υπογράφονται από τον Γιώργο Πάτσα, ο οποίος κατάφερε να ταξιδέψει την υπόθεση στο μέλλον, διατηρώντας όμως τον εύλογο σεβασμό.
«Πινακοθήκη όλων των χαρακτήρων του Θηβαϊκού Κύκλου», θεωρεί ο Σπύρος Ευαγγελάτος τις «Φοίνισσες» του Ευριπίδη και έδωσε τη δική του σκηνοθετική ματιά στην ευριπίδεια εκδοχή των «Επτά επί Θήβας», προκειμένου να προσφέρει μία συναρπαστική παράσταση – φρέσκια και «προχωρημένη».
Όλοι οι ηθοποιοί υπήρξαν άψογοι και συγκλονιστικοί στους ρόλου τους - από την κυρία Αντιγόνη Βαλάκου, τον Πέτρο Φυσσούν και τον Στέφανο Κυριακίδη (Κρέων), μέχρι τον Κώστα Αθανασόπουλο (Τειρεσίας), τον Σπύρο Μαβίδη (Παιδαγωγός), τη Τζίνη Παπαδοπούλου (Αντιγόνη), τον Θανάση Κουρλαμπά (Ετεοκλής), τον Δημήτρη Παπανικολάου (Αγγελιοφόρος), τον Νικόλα Παπαγιάννη (Πολυνείκης) και τον Κωνσταντίνο Φάμη (Μενοικέας).
Ο χορός των Φοινισσών κατάφερε να «κλέψει» την παράσταση, καθώς εκτός από την εξαιρετική κίνηση, τα μέλη του διαθέτουν θαυμάσιες φωνές – ικανές να υποστηρίξουν τη μουσική του Θάνου Μικρούτσικου, ο οποίος καθισμένος στις κερκίδες δεν έκρυβε τον θαυμασμό του, για τις: Γεωργία Καλλέργη, Γεωργία Ανέστη, Λένα Μαραβέα, Πόπη Λυμπεροπούλου, Αγγελική Πέτκου, Αγγελική Πετροπετσιώτη, Ελίνα Μάλαμα, Μαριάνθη Κυρίου, Αλεξάνδρα Κουλούρη και τους: Γιώργο Μπούγο, Βασίλη Πουλάκο, Λευτέρη Πολυχρόνη και Γιάννη Πλιάκη.
Όμως στον χθεσινό έναστρο ουρανό της Επιδαύρου, υπήρξαν κάποια «συννεφάκια», που επισκίασαν αυτό το καλλιτεχνικό και πολιτιστικό γεγονός των φετινών Επιδαυρείων.
Χωρίς να γίνει αναφορά σε κάποιων την «στημένη» συμπεριφορά, το γεγονός και μόνον ότι η διοίκηση του Φεστιβάλ δεν δίνει τη δυνατότητα ελευθέρας εισόδου σε συζύγους και σε ηθοποιούς-γονείς πρωταγωνιστών, οπωσδήποτε αποτελεί μία νέα συνήθεια.
Για την ιστορία, η κυρία Τέτα Φυσσούν (κόρη του Κώστα Χατζηχρήστου) και ο θεατράνθρωπος (ηθοποιός και δάσκαλος) κ. Γιάννης Παπαγιάννης, υποχρεώθηκαν να πληρώσουν εισιτήριο για να δουν την παράσταση, όπου έπαιζαν οι δικοί τους άνθρωποι. Αλλά, θα πει κανείς, εδώ δεν άφηναν να περάσει στο θέατρο ο ίδιος ο Πέτρος Φυσσούν!
Τα χρόνια περνούν, τα ήθη αλλάζουν, αλλά η Επίδαυρος μένει για να θυμίζει πού και πού, ότι δεν αφήνει κανείς ιστορία, επειδή μετά την παράσταση πηγαίνει στο Λυγουριό για να φάει στου Λεωνίδα! Όχι τίποτε άλλο, αλλά επειδή εκεί έτρωγαν κάποιοι άλλοι μεγάλοι του θεάτρου μας, που άφησαν ιστορία και λόγω της προσφοράς τους, αλλά και για τον σεβασμό τους προς τους ηθοποιούς...

*** Από την ηλεκτρονική εφημερίδα e-Liberta.

Το πιό φτηνό κρέας είναι το ανθρώπινο...

Στους 8 έφτασαν οι νεκροί και στους 4 οι τραυματίες, από την χθεσινή εργατική τραγωδία μέσα στα αμπάρια του δεξαμενόπλοιου «Friendship Gas», στην ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Περάματος. Βέβαια, δεν βάζει κανείς το χέρι στο Ευαγγέλιο ότι μόνον οι παραπάνω 12 πήγαν για το τελευταίο μεροκάματο του τρόμου... Τώρα, όσο για τα αίτια, θα έφταιγαν οι... ίδιοι οι εργαζόμενοι που δεν είχαν πάρει μέτρα ασφαλείας! Δηλαδή, όπως συμβαίνει πάντα, διότι... ποτέ δεν φταίνε εκείνοι οι οποίοι εντέλλονται να διαθέτουν, να επιβλέπουν και να ελέγχουν τα μέτρα ασφαλείας. Άλλωστε, οι «λεβέντες» που επιβλέπουν την απόδοση των εργαζομένων, δεν έχουν αποστολή να κοιτάνε εάν τηρούνται από τους τεχνίτες τα μέτρα ασφαλείας, αλλά μήπως τυχόν τολμήσει κανείς να πιεί ένα ποτήρι νερό, να πάρει μιά «μικρή ανάσα».
Οι εργαζόμενοι στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, κήρυξαν τριήμερη απεργία. Έγιναν έκτροπα στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, γιατί δεν άνοιξε η πόρτα για τους απεργούς. Ποιοί και γιατί δεν επέτρεψαν την είσοδο αντιπροσωπείας των εργαζομένων; Τι να πει κανείς...

Η τραγωδία θα ξεχαστεί πολύ σύντομα, διότι το απάνθρωπο σύστημα εκλαμβάνει τον άνθρωπο ως "αναλώσιμο προϊόν". Εξαιρούνται όσοι κατάφεραν να ξεφύγουν από τους «πολλούς». Που σημαίνει ότι η τραγωδία θα ήταν πιό... τραγωδία, με τηλεοπτικά δάκρυα και λυγμούς, εάν η τραγωδία συνέβαινε στις καμπίνες κάποιας θαλαμηγού και εάν τα θύματα ήταν «επώνυμοι».
Υ/Γ Ας μην συνεχίσω...

«Φοίνισσες» κατά Ευαγγελάτο με Βαλάκου - Φυσσούν

Με τις «Φοίνισσες» που θα διδάξει σήμερα και αύριο στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, δίνει την φετινή φεστιβαλική του παρουσία το Αμφι-Θέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου. Πρόκειται για μία υπερπαραγωγή, απ’ όλες τις απόψεις, στην οποία πρωταγωνιστούν η Αντιγόνη Βαλάκου (Ιοκάστη) και ο Πέτρος Φυσσούν (Οιδίπους), ενώ τους άλλους σημαντικούς ρόλους υποδύονται οι: Στέφανος Κυριακίδης (Κρέων),Κώστας Αθανασόπουλος (Τειρεσίας), Σπύρος Μαβίδης (Παιδαγωγός), Τζίνη Παπαδοπούλου (Αντιγόνη), Θανάσης Κουρλαμπάς (Ετεοκλής), Δημήτρης Παπανικολάου (Αγγελιοφόρος), Νικόλας Παπαγιάννης (Πολυνείκης) και Κωνσταντίνος Φάμης (Μενοικεύς).
Στον χορό συμμετέχουν οι: Γεωργία Ανέστη, Γεωργία Καλλέργη, Λένα Μαραβέα, Πόπη Λυμπεροπούλου, Αγγελική Πέτκου, Αγγελική Πετροπετσιώτη, Ελίνα Μάλαμα, Μαριάνθη Κυρίου, Αλεξάνδρα Κουλούρη, Γιώργος Μπούγος, Βασίλης Πουλάκος, Λευτέρης Πολυχρόνης και Γιάννης Πλιάκης.
Η τραγωδία που γράφτηκε από τον Ευριπίδη γύρω στο 409 π.Χ. ανεβαίνει σε μετάφραση Κ.Χ. Μύρη, σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου, σκηνικά – κοστούμια Γιώργου Πάτσα, μουσική σύνθεση Θάνου Μικρούτσικου, μουσική διδασκαλία Γιάννη Αθανασόπουλου και φωτισμούς Ανδρέα Σινάνου.

Προδόθηκε και παραδόθηκε υπέρ πατρίδος

Τη σύλληψη του Ράντοβαν Κάρατζιτς χαιρέτισε η διεθνής κοινότητα. «Ιστορική στιγμή για τα θύματα» χαρακτήρισε ο Γ.Γ. του ΟΗΕ τη σύλληψη. Ήδη η πρώτη ανάκριση του Σερβοβόσνιου πρώην ηγέτη ολοκληρώθηκε. Αντιδράσεις από διαδηλωτές στο Βελιγράδι. Πανηγυρισμοί στο Σαράγιεβο. Αυτά μεταδίδονται από τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, αλλά δεν μας λένε πότε έγινε η... παγκόσμια δημοσκόπηση και διαπιστώθηκε ότι η διεθνής κοινότητα χαιρέτισε τη σύλληψη του Ράντοβαν Κάρατζιτς... Τόσο εύκολα ξεχάστηκε το δράμα του σέρβικου λαού; Και ποιοί κατηγορούν ποιόν για... «εθνοκαθάρσεις»;
Ο άλλος, ο Γ.Γ. του ΟΗΕ βγήκε και δήλωσε: «Ιστορική στιγμή για τα θύματα»! Πού ήταν τότε το άτομο; Μήπως εκεί που ήταν και οι κ.κ. Μπαρόζο και Σολάνα, οι οποίοι ως «σταρς» της ΕΕ, εξεδήλωσαν παρόμοιες «χαρούλες»! Να όμως, που ανέλπιστα εμφανίστηκε... ευτυχής και ο κ. Σαρκοζί, ο οποίος είπε τα ίδια με τους δύο προηγούμενους Ευρωπαίους. Δηλαδή, ότι τώρα ανοίγει ο δρόμος για την ένταξη της Σερβίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση...
Η άλλοτε κραταιά Γιουγκοσλαβία πνίγηκε στο αίμα και διαλύθηκε, η Σερβία είδε τον αξιοπρεπή λαό της να υφίσταται τις μύριες στερήσεις και το Βελιγράδι έσκυψε το κεφάλι στις απαιτήσεις των «γερακιών», συλλαμβάνοντας και στέλνονταν τον Ράντοβαν Κάρατζιτς στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, επειδή αυτό θέλησε η συνταξιούχος σήμερα κυρία Κάρλα ντελ Πόντε. Εγκληματίας πολέμου για τους μεν - σύμβολο του σερβικού πατριωτισμού για τους δε... Κάπως έτσι γεννώνται οι ήρωες των λαών.

15 Ιουλίου: Δύο «μαύρες» επέτειοι

Διπλή επέτειος σήμερα για τον Ελληνισμό. Η μία για τα Ιουλιανά (15 Ιουλίου 1965) που «έφεραν» την χούντα των επίορκων συνταγματαρχών και η άλλη (15 Ιουλίου 1974) που το χουντικό καθεστώς της Αθήνας, κατηύθυνε πραξικόπημα στην Κύπρο, κατά του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, προκαλώντας την εισβολή του Αττίλα, με τα τραγικά επακόλουθα…
Και στις δύο «μαύρες» μέρες, που σαν κοινό παρανομαστή είχαν τη χούντα, πρωταγωνίστησαν παρακρατικοί, επίορκοι και προδότες.
Στις μεν 15 Ιουλίου του 1965, με μία αποστασία έπεσε η νόμιμη κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου, για να επικρατήσει μία πολιτική αστάθεια και να τον Απρίλιο του 1967 να εμφανιστούν ως «εθνοσωτήρες» κάποιοι «κουραμπιέδες» του στρατεύματος.
Στις μεν 15 Ιουλίου του 1974, ο Νίκος Σαμψών παρακεινούμενος από τη χούντα και έχοντας δίπλα Έλληνες αξιωματικούς της ΕΛΔΥΚ, έκανε πραξικόπημα στη Λευκωσία, ρίχνοντας τον Μακάριο, ανοίγοντας έτσι την «κερκόπορτα» στις τουρκικές δυνάμεις του «Αττίλα».
Αυτά τα λίγα στοιχεία, όχι τόσο για τις νέες γενιές, όσο για εμάς τους μεγαλύτερους, που κάπου δείχνουμε να τα έχουμε ξεχάσει. Βέβαια, δεν μας τα θυμίζουν τα ΜΜΕ, ίσως επειδή τέτοια θέματα, που μας εγείρουν σαν πολίτες και μας απαγκιστρώνουν από την έννοια του "υπηκόου", δεν «πουλάνε»…

Όταν αφανίζεται η μεσαία τάξη...

Τα 219 χρόνια της συμπληρώνει σήμερα η «Μαριάννα» και η χρονολογία του 1789 δεν αφορά μόνον τον γαλλικό λαό και την Επανάστασή του, αλλά πολύ περισσότερους λαούς και εποχές του μέλλοντος. Κι αυτό διότι το κύριο αίτιο αυτής της Εθνεγερσίας ήταν ο αφανισμός της μεσαίας τάξης - κάτι που δείχνουν να μην γνωρίζουν οι σημερινοί κυβερνώντες, παρά το γεγονός ότι η έλλειψη της μεσαίας τάξης, διαχρονικώς αποτελεί την κυρίως αιτία για τις επαναστάσεις. Ας το προσέξουν, μην τυχόν γίνει της... Βαστίλης και δούμε καμμιά Μαριάννα να γεμίζει τον σκούφο της με μολότωφ και πέτρες!
Ο φρυγικός σκούφος της Μαριάννας, μπορεί να μην αποτελεί πιά το επίσημο έμβλημα της Γαλλικής Δημοκρατίας, αλλά σίγουρα παραμένει ένα έμβλημα με πανευρωπαϊκές διαστάσεις και παγκόσμια εμβέλεια. Ένα έμβλημα που κοσμεί την Δημοκρατία του χθες του σήμερα και του αύριο...
Επέτειος της Γαλλικής Επανάστασης σήμερα και συνιστώ να κάνετε δύο κλικ.
Το ένα κλικ στην ιστοσελίδα της Γαλλικής Πρεσβείας της Αθήνας, για να διαβάσετε στα ελληνικά ένα σπουδαίο κομμάτι του κ. Maurice Agulhon με τίτλο «Η Γαλλική Δημοκρατία και τα σύμβολά της». Και το άλλο κλικ στο kapatel.gr, όπου φιολοξενείται ένα ενδιαφέρον ιστορικό ανάγνωσμα του κ. Γιώργου Λεκάκη με τον τίτλο «Ο Πόντιος Γάλλος, οι Γάλλοι, οι Γαλάτες και οι Φρύγες Φράγκοι…».

Ανάγνωσμα χρήσιμο για κάθε... Βασίλη!

Άκου τηλεθεατάκο! Αυτό τον παρεμφερή τίτλο με το «Άκου ανθρωπάκο» του Βίλχεμ Ράϊχ, έβαλε στο σημερινό του άρθρο ο Διονύσης Βίτσος στο μοναδικό πολιτι(στι)κό διαδικτυακό περιοδικό «φουστανΕΛΛΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣmos». Βέβαια, θα μπορούσε να βάλει τίτλο και το… «Ξύπνα Βασίλη» του Γιάννη Δαλιανίδη, αλλά ο γνωστός εκδότης του «Περίπλου» δεν είναι… περίπου για να προκαλέσει περισσότερο! Λοιπόν, αναφερόμενος στο κόψιμο της εκπομπής της ΕΡΤ «Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα» και στις ενυπόγραφες διαμαρτυρίες των πολιτών, κάνει μία δυναμική εισβολή κατά των πεδίων του ραγιαδισμού και (μας) τα «ρίχνει» κανονικά! Είναι βέβαια λίγο ήπιος… Κλικ εδώ.

Η ραχοκοκκαλιά της Οικονομίας

Κι εκεί που έλεγα στον Διονύση ότι δεν έχω κέφι να γράψω ο,τιδήποτε για τις «απίθανες» μέρες που διάγει η Ελλαδίτσα, να που «σκάει» η είδηση για την κάμψη που εμφάνισε το πρώτο τετράμηνο 2008 η οικοδομή – η ραχοκοκκαλιά της Οικονομίας μας. Δηλαδή, ο αριθμός αδειών της συνολικής οικοδομικής δραστηριότητας μειώθηκε κατά 20,5%, η επιφάνεια κατά 15,2% και ο όγκος κατά 12,4%, σε σχέση με το ίδιο τετράμηνο του 2007. Και όλα αυτά σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας… Ας αφήσουμε τους αριθμούς κι ας κοιτάξουμε την ουσία – κάτι που ως φαίνεται δεν διδάσκεται στο… Harvard. Γι’ αυτό ίσως στο οικονομικό «στρατηγείο» της πλατείας Συντάγματος, ποτέ δεν έδειξαν να αντιλαμβάνονται ότι η οικονομία της Ελλάδας είναι άρρηκτα δεμένη με την οικοδομή! Όποτε η οικοδομή σημειώνει άνοδο, ανεβαίνει και ο δείκτης της οικονομίας. Κι αυτό επειδή τα επαγγέλματα που «τρέφονται» από την οικοδομή, είναι περισσότερα από τα διάφορα «κοράκια» που για λόγους συμφερόντων κρατούν καθισμένη την αγορά των ακινήτων.
Στην περίπτωση που κάποιοι είχαν αντιληφθεί το τι σημαίνει Οικοδομή, τότε ούτε αυξήσεις αντικειμενικών αξιών θα συνέβαιναν, ούτε τρελές αυξήσεις στα οικοδομικά υλικά, ούτε και η αυθαιρεσία των «παπαγάλων» που αποπροσανατολίζουν την αγορά ακινήτων από τον «νόμο» του εμπορίου, περί προσφοράς και ζήτησης. Για ποιό λόγο; Μα σε κάποιους δεν συμφέρει να μειωθεί η αξία των ακινήτων που αποτελούν μέρος του δεδηλωμένου κεφαλαίου τους. Έτσι, καλύτερα ένα διαμέρισμα να παραμένει απούλητο και στο… ύψος του, παρά να πουληθεί σε τιμή που «απαιτεί» η αγορά.
Ίσως να γράφτηκαν περισσότερα απ’ όσα έπρεπε… Συγγνώμη.

Οι διαμορφωτές συνειδήσεων

Του

Δημήτρη Κωνσταντάρα

Παρακολουθώντας δελτία ειδήσεων των τηλεοπτικών σταθμών και πολιτικές αναλύσεις εφημερίδων, προσπάθησα να καταλάβω τι θα μπορούσε να σκέπτεται ο απλός πολίτης που δεν έχει καμία άλλη πληροφόρηση/ενημέρωση παρά μόνον αυτά τα δελτία, αυτές τις αναλύσεις και τα γνωστά «άκουσες τι είπανε;» και « είδες τι λένε ότι θα γίνει;» που εισπράττει στις παρέες.
Τι θα έχει άραγε καταλάβει ο απλός πολίτης για την υπόθεση Siemens; Αυτό που είχε καταλάβει για την υπόθεση Ζαχόπουλου; Για την υπόθεση του παραδικαστικού, του Χρηματιστηρίου, του Samina; Τι λέει ο απλός πολίτης σήμερα για τον Σημίτη, τον Τρεπεκλή, τον Τσουκάτο, για τόσους άλλους κυρίους που επί χρόνια τον κυβέρνησαν και τον κυβερνούν;
Τι λέει για τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων και τους δημοσιογράφους; Τι λέει για τις εφημερίδες; Ποιον πιστεύει, ποιον εμπιστεύεται; Τι πραγματικά λέει και τι πραγματικά πιστεύει για τη «δική μας» κυβέρνηση, τους «δικούς μας» ανθρώπους, τη στάση του Πέτρου Τατούλη, του Γιάννη Μανώλη, του Κώστα Κουκοδήμου, πως κρίνει τους νέους βουλευτές που αυτός ο ίδιος εξέλεξε κι αυτούς που ΔΕΝ εξέλεξε;
Παρακολουθώντας ένα τηλεοπτικό δελτίο του κ. Χατζηνικολάου με καλεσμένη – για μιαν ακόμη φορά- την αγαπημένη Σοφία Βούλτεψη που χάνοντας για κάποιες εκατοντάδες ψήφους την έδρα της , επέστρεψε- κι αυτή, όπως κι εγώ- στη δημοσιογραφία, πρόσεξα το «επιμύθιο», τον επίλογο του παρουσιαστή στα όσα σωστά, λογικά και εμπεριστατωμένα είχε πει για τα σκάνδαλα και τη διαφθορά και τη Siemens και τους υπεύθυνους η Σοφία: « Γι αυτό χρειάστηκε να επιστρέψετε στη δημοσιογραφία κυρία Βούλτεψη» της είπε ο πολύπειρος άνκορμαν.
Γέλασε ευγενικά η Σοφία, χωρίς ίσως να συνειδητοποίησε ότι στην ουσία της είπε: « μ αυτά που πιστεύετε και λέτε, τι δουλειά είχατε στην πολιτική;»
Δηλαδή, η κυρία Βούλτεψη που μιλά καθαρά, ευγενικά, με επιχειρήματα και γνώση, με σοβαρότητα και τόλμη και παρρησία, ΔΕΝ είχε θέση στην κοινοβουλευτική ομάδα του κυβερνώντος κόμματος.
Ίσως είναι αλήθεια. Εκείνη τη στιγμή, ως «διαμορφωτής πολιτικών συνειδήσεων», ο δημοσιογράφος του καναλιού έλεγε στις χιλιάδες των ακροατών του ότι για να ΜΗΝ επιστρέψει στη δημοσιογραφία ένας σωστός άνθρωπος σαν τη Βούλτεψη και να διατηρήσει την έδρα της, θα έπρεπε να ΜΗΝ είναι ούτε εντάξει, ούτε φιλαλήθης, ούτε καθαρή, ούτε ευγενής, ούτε σοβαρή, να μην έχει επιχειρήματα ούτε γνώμη , να μη βλέπει δηλαδή τα πράγματα έτσι όπως είναι.
Το μυαλό μου γύρισε σε ένα πολιτικό σκίτσο του Δερμεντζόγλου, στον Τύπο της Κυριακής, Όπου έξω από τη Βουλή, πάνω από τον Άγνωστο Στρατιώτη, έχει στηθεί φαγοπότι και ακούγονται άσματα από τους βουλευτές που λέει στις νότες ενός πολύ γνωστού λαικού άσματος « Ο δικός μου ο δρόμος δεν μου δείχνει αστέρι, για αγάπη μου δίνει, μια βαλίτσα στο χέρι»…τη στιγμή που στο αέτωμα της εισόδου της Βουλής γράφει τη λέξη «κΥνοβούλιο».
Σκυλάδικο εν ολίγοις η Βουλή. Όπου οι βουλευτές τρώνε, πίνουν και διασκεδάζουν στο Περιστύλιο και τραγουδάνε για τις «βαλίτσες της Siemens”. Άλλος ένας ισχυρός «διαμορφωτής της Κοινής Γνώμης» εκπέμπει το μήνυμά του. Και διαμορφώνει συνειδήσεις. Οποία ταπείνωση, οποία ξεφτίλα. Για τη Βουλή, για τους βουλευτές, για την πολιτική. Σήμερα.

Υ/Γ Το εν λόγω άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Χώρα".

Don’t mix up the people…

Ο υφυπουργός Παιδείας κ. Ανδρέας Λυκουρέντζος παρευρέθηκε και μίλησε στην τελετή αποφοίτησης της τάξης του 2008 του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος. Απευθυνόμενος στους αποφοιτήσαντες, μεταξύ άλλων είπε:

«Οι προκλήσεις των καιρών απαιτούν από εσάς επιτυχίες πρώτον, στον επιστημονικό τομέα στον οποίο ο καθένας σας θα επενδύσει τις επαγγελματικές του φιλοδοξίες και δεύτερον, στην κοινωνία, στην πολιτική και σε όλες τις εκφάνσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας. Είναι βέβαιο ότι είστε οι πρωταγωνιστές της νέας εποχής. Θα αποτελέσετε τους ηγέτες του μέλλοντος».

Βέβαια, η εν λόγω ρήση του κ. υφυπουργού, δεν νομίζω να αφορά σχολεία… πληβείων και ειλώτων, παρά μόνον… ευγενών και πριγκήπων (και… ηγετών του μέλλοντος)!
Στην περίπτωση που ο κ. υφυπουργός, επισκεπτόταν αποφοιτήσαντες κανενός δημοσίου σχολείου -ας πούμε της επαρχίας όπου εκλέγεται- τότε μάλλον θα τους μιλούσε περί ήθους, τιμιότητας και ιδρώτα…
Ο καθείς στην… τάξη του!

Κουδούνι.

Όλη η ομιλία εδώ

Παμμακεδονικός ξεσηκωμός!

Με τίποτα δεν δέχονται τις προτάσεις Νίμιτς, για την σύνθετο ονομασία των Σκοπίων, οι Μακεδόνες όλου του κόσμου, και οι ανά την Υφήλιο Παμμακεδονικές Ενώσεις έστειλαν ανοιχτή επιστολή προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρωθυπουργό και την υπουργό Εξωτερικών, με την οποία τους γνωστοποιούν την απόφασή τους.

Την επιστολή αναδημοσιεύουν, σχεδόν όλοι οι ιστοχώροι του Ελληνισμού. Κλικ εδώ.

Εμπρός για την Ευρώπη των πολιτών!

Σήμερα αρχίζει το εξάμηνο της γαλλικής προεδρίας στην ΕΕ και η Ευρώπη -με βάση όσα δήλωσε ο κ. Νικολά Σαρκοζύ- ίσως μπορεί να ελπίζει σε πιό «ανθρώπινες» μέρες.
Όπως τόνισε ο Πρόεδρος της Γαλλίας, στόχο της προεδρίας αποτελεί και ο τρόπος για το πώς θα κάνουμε την Ευρώπη να προστατεύει την καθημερινή ζωή των Ευρωπαίων.
Παρά το γεγονός ότι ο κ. Σαρκοζύ έχει αποκτήσει συμπάθειες στην Ελλάδα, λόγω των θέσεών του (και των... φρεγατών του) για τα εθνικά μας θέματα, αυτό δεν σημαίνει ότι (μας) κάνει χάρη στους Ευρωπαίους. Διότι, καμμιά φορά η ανάγκη τού (ευρωπαϊκού) κεφαλαίου, επιβάλει και φιλολαϊκές πολιτικές...
Τόσα χρόνια είχε... αγνοηθεί το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι δεν είναι αντικείμενα, επειδή κάποια «μπουμπούκια» νόμισαν πως θα μπορούσαν να χτίσουν πύργους πάνω στα κορμιά εξαθλιωμένων πολιτών. Αφού όμως είδαν ότι τα όνειρά τους δεν μπορούν να βγουν σε λαούς συνηθισμένους σε απαιτήσεις, και αφού είδαν τους (εκτός Ελλάδος...) λαϊκούς ξεσηκωμούς, είπαν να κάνουν ένα βήμα πίσω. Όσο είναι καιρός δηλαδή, διότι π.χ. μπορεί στην Ελλάδα να δημιουργούμε ουρές για την Μαντόνα, αλλά τα πλιάτσικα στα σούπερ μάρκετ δεν αποτελούν μόδα της στιγμής...
*** Ένα «κλικ» εδώ για να διαβάσετε ένα ενδιαφέρον ρεπορτάζ του in.gr για τις δηλώσεις Σαρκοζύ, εν όψει της ανάληψης της προεδρίας της ΕΕ από την Γαλλία.